Jezus uzdrawia

Przykładem jest opisana w Ewangelii świętego Jana scena uzdrowienia niewidomego od urodzenia. Uczniowie pytają Jezusa: „Kto zgrzeszył, że się urodził niewidomy – on czy jego rodzice?” (J 9,2). – Pytanie jest odbiciem ówczesnych poglądów. Uważano, że choroby i cierpienia są skutkiem bezpośredniego działania złego ducha – wyjaśnia biblista ksiądz Tomasz Siemieniec.

Jezus odpowiada: „Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, ale stało się tak, aby się na nim objawiły sprawy Boże” (J 9,3). – Chrystus ogłasza panowanie Boga, a to oznacza przegraną Złego i zniweczenie skutków jego działania: chorób, cierpienia i grzechu – dodaje biblista.

W Ewangeliach znajdziemy częste opisy uzdrowienia z trądu. – Choroba ta zrywała więzy społeczne i międzyludzkie, ponieważ cierpiący na nią nie mogli mieszkać ze swoimi bliskimi, a tylko osobno, poza osiedlem lub wioską. Nie mogli też spotykać się z bliskimi. Panowało przekonanie, że trąd zrywa również relacje z Panem Bogiem. Trędowaty, jako osoba nieczysta kultycznie, nie mógł uczestniczyć w modlitwach w świątyni. Trąd, również dziś, uważany jest za symbol grzechu człowieka. Uzdrawiając z tej choroby, Jezus właśnie o tym przypomina. Grzech niszczy bowiem naszą relacje z Bogiem i z innymi ludźmi. Uzdrowienie z trądu obejmuje więc nie tylko ciało, ale także duszę człowieka – wyjaśnia ksiądz Siemieniec.

Ewangelista Mateusz opisuje uzdrowienie paralityka, którego przynoszą do Jezusa przyjaciele. Ze względu na tłum przed domem, odkrywają dach i na noszach spuszczają chorego przed oblicze Chrystusa. On najpierw odpuszcza mu grzechy, a dopiero potem uzdrawia, dopowiadając, że czyni to, aby wszyscy wiedzieli, „iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów” (Mt 9,6). – Podobnie jest z osobami niewidomymi i głuchoniemymi. Jezus, uzdrawiając je, chce zasygnalizować potrzebę otwarcia na Ewangelię. Cudowi uzdrowienia niewidomego od urodzenia, opisanemu w Ewangelii św. Jana, towarzyszy debata z faryzeuszami. Podczas niej Chrystus przedstawia siebie jako Światłość świata. Dokonane uzdrowienie staje się bowiem znakiem nowej rzeczywistości. Jezus przychodzi, aby ci, którzy są w ciemnościach niewiary, mogli normalnie funkcjonować dzięki światłu Ewangelii – wyjaśnia ksiądz Tomasz.

Aby uzdrowienie się dokonało, ważna jest także wiara. Przykładem kobieta, która dotknęła szaty Jezusa. – Wiara umożliwia działanie Pana Boga. Trzeba jednak pamiętać, że wierzący zawdzięcza cud nie sobie, lecz Bogu. Na przykład kiedy człowiek tonie, ktoś, kto chce mu pomóc, wyciąga w jego kierunku rękę. Tonący, jeśli chce przeżyć, musi ją chwycić. Podobnie jest w przypadku działania łaski Bożej. Bóg zsyła człowiekowi pomoc, daje pewne predyspozycje do działania, ale człowiek musi się na nie otworzyć. Z uzdrowieniami jest tak samo. Jezus wyciąga uzdrawiającą rękę, ale człowiek musi ją chwycić. To właśnie możemy nazwać wiarą. Ona otwiera drzwi Jezusowi, który przychodzi ze swą uzdrawiającą mocą – zaznacza ksiądz Tomasz Siemieniec.

Katarzyna Bernat