Ksiądz Tomasz Siemieniec: Apokalipsa świętego Jana jest komentarzem do dziejów świata

Czwarty i piąty rozdział Apokalipsy świętego Jana opisuje Niebo, rozpoczynając wizje dotyczące losów całej ludzkości.

Rozdziały od czwartego do dwudziestego drugiego, to blok tekstu, który ukazuje komentarz do historii świata. W ramach badań nad Apokalipsą pojawiały się różne sposoby jej interpretacji. Możemy wyróżnić cztery. Pierwszy mówi, że jest to komentarz do wydarzeń, które już się rozegrały, czyli do tego, co przeżywało chrześcijaństwo w pierwszym wieku swojego istnienia. Drugi rodzaj interpretacji widzi w Apokalipsie opis czasów ostatecznych, czyli tego, co dopiero będzie na końcu czasów. Trzeci widzi tutaj interpretację dziejów całego świata od zmartwychwstania Jezusa, aż po czasy ostateczne. Natomiast czwarty sposób interpretacji mówi, że chodzi tu o symboliczne ukazanie walki dobra ze złem. Myślę, że warto uwzględnić wszystkie cztery dlatego, że Apokalipsa powstawała w konkretnym kontekście historycznym. Z drugiej strony mówi też o tym, co Kościół przeżywa teraz i o tym, co Kościół będzie przeżywał, kiedy będzie zbliżało się powtórne przyjście Chrystusa.

Przejdźmy do pierwszej wizji...

Pierwsza imponująca wizja w tej części, to jest wizja Nieba z Zasiadającym na tronie, chodzi oczywiście o Boga. Tytuł ten symbolizuje Sędziego i władzę sądowniczą, czyli sąd nad światem. Wszystko, co jest opisane od czwartego rozdziału po dwudziesty drugi, jest prezentacją materiału dowodowego. Jest on dwojakiego rodzaju: przemawiający na korzyść niektórych i przeciwko komuś. Przedstawia on czyny ludzi.

            Zaprezentowany jest Bóg - Zasiadający na tronie oraz trybunał, który obejmuje różne postaci. Najważniejszą z nich jest Baranek, który także jest pośrodku tronu. Jest też 24 prezbiterów, którzy oznaczają lud starego i nowego przymierza. Mamy jeszcze cztery Istoty Żyjące. One oznaczają całe stworzenie, z czterech stron świata.

            Czyli najważniejszy jest Bóg, który panuje nad całym światem i ma prawo, aby wszystkich sądzić. Bardzo ważną rolę pełni też Baranek. Hymny, które są mu śpiewane przed tronem, podkreślają też władzę Baranka. Na tym sądzie najważniejszym kryterium oceny będzie to, jak człowiek odnosi się do Baranka. Czy Go przyjmuje, czy odrzuca?

Szósty rozdział opisuje otwieranie sześciu pierwszych pieczęci przez Baranka.

Mowa jest tu o księdze, która pojawiła się już w piątym rozdziale. Ukazuje ona Boży plan odnośnie ludzkości. Księga zapisana jest wewnątrz i na odwrocie. Nie można w niej już nic zmienić, ani dopisać. To zapieczętowanie oznacza, że dostęp do Bożej tajemnicy jest możliwy, tylko dzięki Jezusowi Chrystusowi. Dzieje świata stają się zrozumiałe tylko wtedy, kiedy uwzględnimy Jezusa Chrystusa. Nie da się zrozumieć historii świata, zmagania między dobrem, a złem, ani celu, ku któremu zmierza ludzkość, jeśli nie uwzględnimy Jezusa Chrystusa i Jego dzieła zbawczego: Męki, Śmierci i Zmartwychwstania. Baranek zdejmuje więc pieczęcie i następują cztery wizje.

Mamy cztery wizje, czterech jeźdźców i siedem pieczęci. Co one symbolizują?

Pieczęć oznacza zastrzeżenie dokumentu. Mamy czterech jeźdźców. Pierwszy na białym koniu, badacze zastanawiają się nad jego wymową, czy jest pozytywna czy negatywna. Zdaje się mieć wymiar pozytywny i oznacza głoszenie Ewangelii. Natomiast kolejni, jednoznacznie kojarzą się z trudnymi doświadczeniami. Jeździec barwy ognia oznacza wojnę, czarny - oznacza głód, zzieleniały  - zarazę i śmierć.

            Mamy więc obraz świata, gdzie dokonuje się głoszenie Ewangelii, ale on jest też przestrzenią, gdzie są wojny, głód, zaraza i śmierć. Jest pokusa, aby widzieć te wydarzenia w naszych czasach, ale Apokalipsa jest komentarzem do dziejów świata i w zasadzie każdy wiek możemy podobnie określić. Jest głoszona Ewangelia, a z drugiej są wojny, zarazy, głód i śmierć.

Posłuchaj całej audycji: