Pogrzeb księdza Stanisława Czerwika w sobotę

Ceremonia rozpocznie się o godzinie 10:

Godz. 10.00 – Czuwanie modlitewne przy trumnie Zmarłego w kościele seminaryjnym Trójcy Świętej w Kielcach.

Godz. 10.30 – Różaniec prowadzony przez Wspólnotę Seminaryjną.

Godz. 11.10 – Modlitwa: Stacja w domu zmarłego – przewodniczy ksiądz Bbiskup Marian Florczyk.

Godz. 11.15 – Procesja do katedry i Koronka do Bożego Miłosierdzia.

Godz. 12.00 – Msza Święta pogrzebowa pod przewodnictwem biskupa kieleckiego Jana Piotrowskiego.

Ksiądz Stanisław Czerwik był rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach i jednym z najwybitniejszych znawców liturgii. Zmarł 4 października w wieku 88 lat.

Ks. Infułat prof. dr hab. Stanisław Czerwik urodził się 13 maja 1933 r. w parafii Trójcy Świętej w Jędrzejowie i tam został ochrzczony. Po ukończeniu Liceum Św. Stanisława Kostki wstąpił do Seminarium w Kielcach. Święcenia prezbiteratu otrzymał 15 czerwca 1957 r. Rok później rozpoczął studia z teologii dogmatycznej i liturgiki w Rzymie, ukończone w 1963 r. W tym czasie był świadkiem ważnych i wielkich wydarzeń w historii Kościoła – pogrzebu Piusa XII, koronacji Jana XXIII, rozpoczęcia obrad Soboru Watykańskiego II i pogrzebu Jana XXIII.

Po powrocie do diecezji przez prawie pół wieku wykładał liturgikę w WSD w Kielcach. Był również wykładowcą w Instytucie Liturgicznym w Krakowie oraz w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (obecny UKSW), gdzie w 1981 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego teologii.

W 1982 r. został mianowany rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach i funkcję tę sprawował przez 12 lat. Zostawszy rektorem, zrezygnował z pracy na uczelni w Warszawie, poświęcając się kierowaniu Seminarium oraz pracy wychowawczej i dydaktycznej.

Jest autorem ponad 200 artykułów naukowych i popularnonaukowych na temat liturgii. W 1999 r. uzyskał tytuł profesora nauk teologicznych. Pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji w Kościele w Polsce i w Kościele powszechnym. Był m. in. członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Seminarium Duchownych, przewodniczącym Komisji Przygotowawczej ds. Liturgii Drugiego Polskiego Synodu Plenarnego, konsultorem Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Położył wybitne zasługi jako wykładowca kilku pokoleń duchowieństwa i świeckich teologów, zwłaszcza liturgistów. Z jego nazwiskiem na zawsze pozostanie związane wprowadzanie II Soboru Watykańskiego w zakresie reformy liturgii w naszym kraju i w naszej diecezji. Jest tłumaczem większości posoborowych ksiąg liturgicznych, m. in. Mszału Rzymskiego, preces w Liturgii Godzin, Księgi Błogosławieństw i wielu innych.

Władze diecezjalne odznaczyły go godnością kanonika Kapituły Katedralnej Kieleckiej; był prałatem Jego Świątobliwości, a w 2000 r. otrzymał od Jana Pawła II odznaczenie Protonotariusza Apostolskiego supra numerum (infułata).

W 2013 r. otrzymał godność doktora honoris causa Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.

Prawie do końca swych długich lat prowadził własną pracę naukową w swoim seminaryjnym mieszkaniu, które było jakby specjalną, niezwykłą katedrą. Siedząc przy biurku, pisał z benedyktyńskim pietyzmem, dokładnością i wytrwałością, tak że nikt po nim nie musiał ani nie ośmielał się czegokolwiek poprawiać. Dla bardzo wielu wykładowców i studentów liturgiki, może nawet dla wszystkich, stał się wielkim autorytetem i niekwestionowanym punktem odniesienia.

We wrześniu 2019 r., coraz bardziej schorowany, przeniósł się do Domu Księży Emerytów w Kielcach, mając nadzieję, że wróci jeszcze do swego mieszkania i do pracy.