[FOTO] Nowa studnia w Timberii – dar wody i nadziei od Diecezji Kieleckiej

Dotychczas dzieci ze szkoły musiały każdego dnia pokonywać niemal pół kilometra, by przynieść wodę ze starej, oddalonej studni. Noszenie ciężkich, napełnionych po brzegi misek wymagało ogromnego wysiłku i czasu, a jednocześnie odbierało siły, które najmłodsi powinny poświęcać nauce i odpoczynkowi. Nowa studnia, w której wodę odnaleziono na głębokości 32 metrów, rozwiązuje ten problem całkowicie.

 Na misji w Timberii w Czadzie posługują siostry Niepokalanki, w tym miedzy innymi siostra Małgorzata Wierzchowska, pochodząca z parafii Ćmińsk.

Z okazji udanej realizacji tak ważnego przedsięwzięcia jakim jest budowa studni głębinowej, 2 grudnia w Timberii odbyła się uroczystość poświęcenia nowej inwestycji. Na twarzach nauczycieli i uczniów malowała się wdzięczność, za dar, który realnie odmienia ich codzienne życie.

– W ich imieniu bardzo dziękuję Księdzu Biskupowi Janowi Piotrowskiemu, Księdzu Łukaszowi Zygmuntowi oraz wszystkim Darczyńcom z Diecezji Kieleckiej za przekazane 2600 euro i wielkie serce okazane misji Niech Pan wynagrodzi Wam to dobro, On, który jest Źródłem Wody Żywej – przekazuje s. Małgorzata Wierzchowska z Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej, misjonarka posługująca w Czadzie.

Studnia to jednak dopiero początek zmian w Timberii. Rozpoczęto już prace przy kolejnym etapie, czyli budowie ogrodzenia szkoły. Wykopy pod fundamenty są już gotowe, a cały projekt potrwa około trzech miesięcy. Jego celem jest zapewnienie dzieciom bezpieczeństwa oraz lepszych warunków do nauki i rozwoju.

Takie inicjatywy mogły zaistnieć dzięki zaangażowaniu i ofiarności diecezjan, którzy wspierają misje. Każda darowizna przekłada się na konkretne dobro, na uśmiech dziecka, szklankę czystej wody, bezpieczną szkołę i nadzieję.

Czad jest państwem w środkowej Afryce, którego dużą część obszaru zajmuje pustynia. Jest jednym z najuboższych krajów świata, wyniszczonym najpierw kolonizacją francuską, a następnie wojną domową. Czadyjczycy utrzymują się głównie z rolnictwa i pasterstwa, choć kraj posiada  złoża ropy naftowej, ale słabo rozwinięty przemysł i komunikacja oraz mierna oświata, decydują o cywilizacyjnym zacofaniu tych terenów.